Britse activa: verkiezingsresultaten mogen geen hinderpaal zijn

De Labour partij heeft de Britse verkiezingen gewonnen. Bijna alle parlementszetels zijn nu toegewezen. Labour veroverde 410 zetels in het Britse parlement op een totaal van 650 zetels, gevolgd door de Conservatieven (119) en Liberaal-democraten (71). Reform UK, de uitdagende rechtse partij, heeft slechts 4 zetels gewonnen ondanks het winnen van een aanzienlijk deel van de algemene stemming. Het aantal kiezers was laag en de omvang van de meerderheid van de Labour is grotendeels te wijten aan een efficiënte (voor haar) verdeling van de stemmen over de parlementaire kiezers.

Labour is opgeschoven richting het centrum en heeft de kiezers (en markten) herhaaldelijk gerustgesteld dat vooral de veranderingen in het belastingbeleid niet groots zullen zijn. (De schaduw van de mini-begroting 2022 van premier Liz Truss, die een forse stijging van de overheids- en persoonlijke financieringskosten veroorzaakte, ligt nog vers in het geheugen.) De daarmee samenhangende verbintenissen om de belastingen niet veel te verhogen, zowel voor personen als voor ondernemingen, beperken de fiscale speelruimte van de overheid vanuit binnenlands politiek perspectief. En vanuit het perspectief van de financiële markten bemoeilijken ook een reeds verhoogde schuld-bbp-ratio van 101,3% (eind Q4 2023) en een bugettair tekort van -4,5% (2023) grote veranderingen.

De hoop is dat de Britse economische groei nu aantrekt. Een groeiherstel voor het eerste kwartaal (+0,7% kwartaal op kwartaal) was bemoedigend en we verwachten dat de bbp-groei voor het hele jaar zal versnellen van 0,7% in 2024 tot 1,3% in 2025. De afnemende inflatie moet de reële beschikbare inkomsten een duwtje in de rug geven, de balansen van de gezinnen lijken sterk en er zijn aanwijzingen dat de bedrijfsinvesteringen zullen toenemen.

De voorlopende indicatoren (PMI's) wijzen nog steeds op een expansie van de economie, maar zijn teruggevallen (vooral voor de dienstensector), wat duidt op een tragere activiteit van de privé-bedrijven in het tweede kwartaal. Daarom zijn we eerder voorzichtig vooraleer te beweren dat Labour zal profiteren van een tijdige heropleving van de Britse economie (in tegenstelling tot 1997, de laatste keer dat ze de macht van de Conservatieven nam). Sir Keir Starmer en zijn minister van financiën Rachel Reeves willen misschien de binnenlandse groei niet te optimistisch voorstellen, grotendeels uit vrees voor een verhoging van de verwachtingen van de publieke uitgaven.

Nu de economische groei in de komende kwartalen bescheiden zal aantrekken, zal de aandacht van de binnenlandse politiek en de internationale markten gaan naar het begrotingsbeleid van Labour. Voor de verkiezingen bekritiseerden toonaangevende onafhankelijke instanties, zoals het Britse Institute for Fiscal Studies, de verbintenissen van Labour in haar manifest als niet correct berekend en zijn er legitieme vragen over de financiering van sommige beloofde initiatieven, zoals haar groene welvaartsplan en haar plannen voor betaalbare huisvesting. Andere kwesties die de fiscale bezorgdheid kunnen doen toenemen, zijn mogelijk noodzakelijke overheidssteun voor lokale overheden en waterbedrijven in financiële moeilijkheden.

Met een zeer sterke economische groei die onwaarschijnlijk is en aanhoudende bezorgdheid over een lage Britse productiviteitsgroei, zal de duidelijke inzet van de nieuwe regering voor langetermijnmaatregelen aan de aanbodzijde waarschijnlijk positief worden gezien door de markten. Er zijn verschillende manieren om de Britse economie en het Britse beleid efficiënter te laten werken. Het spreekt voor zich dat wijzigingen in het nationale vergunningssysteem (zoals beloofd door de overheid) de overheid in staat moeten stellen om haar doelstellingen voor de woningbouw efficiënter te realiseren. Andere initiatieven, zoals de voorgestelde Great British Energy (een overheidsbedrijf voor schone energie), lijken experimenteler, maar kunnen in theorie een belangrijke rol spelen bij het verbeteren van de investeringsstroom naar de sector van de duurzame energie. De focus van de nieuwe regering op investeringen in plaats van op vraag gerichte begrotingspolitiek is in lijn met veel van de huidige economische orthodoxie (bv. van de Bank for International Settlements).

Er worden geen fundamentele veranderingen in de betrekkingen tussen het VK en de EU verwacht: om binnenlandse politieke redenen heeft de Labour partij de toetreding tot de interne markt of de douane-unie van de EU of het herstel van het vrije verkeer al uitgesloten. Sir Keir Starmer heeft onlangs gezegd dat het Verenigd Koninkrijk zich in zijn leven niet opnieuw zal aansluiten bij de interne markt. Maar Labour lijkt open te staan voor een herdefiniëring van enkele minder politiek controversiële aspecten van de relatie tussen het VK en de EU, die voordelen aan de aanbodzijde kunnen hebben. Een daarvan is de hoeveelheid extra bureaucratie voor Britse exporteurs en importeurs, waardoor hun kosten toenemen of ze helemaal worden ontmoedigd om te handelen. Er is een zekere urgentie om dit probleem aan te pakken, vooral omdat de regelgeving omtrent de bestaande handels- en samenwerkingsovereenkomst (TCA) met de EU later dit jaar zal verstrengen. Handelsopschortingen zijn vooral zichtbaar (en politiek gevoelig) als het gaat om de invoer van planten en dieren en een van de genoemde prioriteiten van Labour is het onderhandelen over een formele veterinaire deal. Maar ook al kan de Britse export van voedingsmiddelen en planten naar de EU een aanzienlijk duwtje in de rug krijgen (bv. 20%), de impact op de totale Britse export zal relatief klein zijn. Andere beloofde eenmalige deals, bijvoorbeeld een culturele toerovereenkomst (bv. op muziekprestaties in de EU) zal ook belangrijk zijn voor individuele sectoren, maar niet voor de algemene bbp-groei.

Grotere deals met de EU lijken onwaarschijnlijk in de nabije toekomst. Labour heeft al een mobiliteitsakkoord voor jongeren uitgesloten (wat de Britse horecasector had kunnen ten goede komen) en een oproep tot een eenzijdige afstemming van de regelgeving op sommige industriële sectoren (bv. chemicaliën) zal waarschijnlijk geen resultaten opleveren. Dergelijke kwesties kunnen worden uitgesteld tot een tweede regeerperiode van Labour, tenminste als ze er een krijgen.

Ook al is de opleving van de Britse groei maar bescheiden, toch is het de moeite om opnieuw naar Britse activa te kijken. Voor deze markt kunnen de sterren gunstig staan: cyclische groei dankzij de stijgende reële inkomens van de particuliere gezinnen (door een aanhoudende normalisatie van de rente en de inflatie) en de mogelijkheid van meer beleidsduidelijkheid en -stabiliteit kunnen samen het vertrouwen stimuleren.

Aandelen: wat ondernemingen betreft, kunnen de Britse small- en midcaps de grote kapitalisaties inhalen als het economisch herstel, zoals verwacht, in de tweede helft van dit jaar aan kracht wint, ondersteund door geleidelijke renteverlagingen door de Bank of England. Bovendien zijn sommige van de hieronder vermelde sectoren, die mogelijk baat hebben bij de fiscale focus, grotendeels blootgesteld aan de Britse binnenlandse markt. In lijn met onze visie op de bredere Europese aandelenmarkt kan een strategie waarbij small- en midcaps toegevoegd worden aan bestaande posities in large caps ook aantrekkelijk blijken voor de Britse aandelenmarkt.

Totale return prestatie van Europese aandelenindexen (EUR)

Op sectorniveau zal het duidelijke verkiezingsresultaat waarschijnlijk positief zijn voor de Britse banken, gezien de recente aanwijzingen dat de nieuwe regering geen bijkomende belastingen voor de sector plant. De waarschijnlijke focus van de nieuwe regering op betaalbare huisvesting, het vrijmaken van grond voor ontwikkeling en de hervorming van het planningssysteem kunnen ook de woningbouwers ten goede komen.

De impact van de nieuwe regering op de nutsvoorzieningen zal eerder gemengd zijn: het plan van Labour voor een koolstofvrij elektriciteitssysteem tegen 2030 impliceert verdere steun voor elektriciteitsnetten en hernieuwbare energiebronnen, evenals hervormingen om investeringen in de energietransitie te versnellen. Maar aan de negatieve kant zullen sommige Britse waterbedrijven waarschijnlijk onder druk blijven staan, om politieke en economische redenen.

De vooruitzichten voor discretionaire consumptiegoederen zijn ook gemengd: hoewel ze kunnen profiteren van de impact van minimumloonverhogingen op de totale uitgaven, zullen ze ook de operationele uitgaven van bedrijven doen toenemen.

Sommige vervoersmaatschappijen zullen getroffen worden door de geplande renationalisering van treinoperatoren, maar dit zal slechts langzaam gebeuren naarmate individuele operator/regeringsovereenkomsten aflopen.

De energiesector zal worden getroffen door de intentie van Labour om het tarief dat wordt betaald onder de bestaande Energiewinstheffing te verhogen en een aantal van de huidige investeringsgerelateerde compensaties te verminderen.

Overheidsobligaties: het is onwaarschijnlijk dat de obligatiemarkten geschokt zullen worden door de bescheiden geplande verhogingen van de leningen van Labour, zelfs als het eerder verwachte percentage van de fiscale consolidatie marginaal wordt vertraagd. (Vóór de verkiezingen verwachtte de update van maart van de officiële prognose dat de tekort-bbp-ratio zou dalen van 4,5% in FY2023 tot 1,2% in FY2028.) De voorspellingen van het Britse Debt Management Office (DMO) vóór de verkiezingen wijzen op een brutofinancieringsbehoefte die in 2025/26 over het algemeen stabiel is. Er wordt wel nog discussie verwacht over de impact van het kwantitatieve verkrappingsprogramma van de Bank of England.

Gezien onze prognose voor het Gilt-rendement op tien jaar van 4,2% eind juni 2025 (4,19% op 4 juli) vanuit het perspectief van een belegger, zou ‘carry’ de belangrijkste prestatiefactor moeten zijn voor de komende kwartalen.

GBP: het pond verstevigde tegenover de EUR en USD in de dagen voor de verkiezingen en reageerde positief op het resultaat. De Britse verkiezingen waren in dat geval veel minder zorgwekkend voor de valutamarkten dan bijvoorbeeld de recente politieke ontwikkelingen in Frankrijk. Vóór het verkiezingsresultaat, en in lijn met onze prognose, prijzen de markten nu ook een eerste renteverlaging van 25 basispunten voor de Bank of England in september – grotendeels in lijn met onze eigen prognoses. De markten verwachten dat de BoE geleidelijk zal versoepelen in de volgende kwartalen, wat de rente tegen midden 2025 tot ongeveer 4,25% zou kunnen brengen.

Is uw portefeuille nog aangepast aan de economische realiteit?