Geschreven door
Ivo Višić
Senior Investment Officer
Na een geweldig 2021 kenden de wereldwijde aandelenmarkten een onaangename start in 2022 waarbij de meeste belangrijke regionale indexen terrein verloren sinds het begin van het jaar. De uitverkoop in sommige marktsegmenten leidde tot nieuwe volatiliteitspieken met eveneens een aantal buitengewone schommelingen binnen eenzelfde handelsdag.
De restrictievere houding van diverse centrale banken in het licht van een hardnekkige inflatie doet de markten anticiperen op een veel snellere renteverhogingscyclus in 2022, in het bijzonder van de Fed. Ten opzichte van het begin van het jaar worden 2 extra renteverhogingen van 25 basispunten verwacht van de Fed in 2022 (zie figuur 1). Samen met een aanzienlijke stijging van de reële rente drukte dit op het algemene risicosentiment onder beleggers en duwde het de waarderingen, zijnde de koerswinstverhoudingen, lager. Tevens versnelde de stijlrotatie die we zien sinds het midden van het vierde kwartaal van 2021 (zie figuur 2). Terwijl alle regionale indexen leden onder de toegenomen volatiliteit, bleken de regio's met een uitgesproken cyclische/waarde oriëntatie relatief beter bestand.
Op sectorniveau werden vooral technologie en aandelen met een lange duratie afgestraft te midden van de stijging van de reële rente, terwijl energie en financiële waarden het meeste profiteerden en als enige sectoren in het groen staan sinds het begin van het jaar. De duidelijke outperformance van de energiesector ten opzichte van de bredere markt wordt nog steeds ondersteund door de stijgende energieprijzen die hun onophoudelijke opmars lijken voort te zetten temidden van de toenemende geopolitieke spanningen tussen Rusland en het Westen over Oekraïne.
De kwartaalresultaten waren vorig jaar doorgaans ondersteunend voor de Amerikaanse en Europese aandelenmarkten in het algemeen, waarbij historisch gezien grote positieve verrassingen tot opwaartse winstherzieningen hebben geleid. De marktreacties op de zeer solide winstcijfers in de eerste helft van het vierde kwartaal zijn tot dusver echter vrij gematigd gebleven. Teleurstellende resultaten daarentegen werden zwaar afgestraft. Interessant is dat groeiaandelen die de ramingen niet haalden gemiddeld sterkere koersdalingen vertoonden dan waardeaandelen. Vier aandelen, waaronder enkele grote techbedrijven daalden met meer dan 20%, een cijfer dat we niet meer zagen sinds de ‘Dot-com Bubble’.
De bedrijfswinstgroei in de VS en Europa is dit kwartaal minder spectaculair dan de vorige kwartalen, grotendeels ten gevolge van de sterkere vergelijkingsbasis. De gemengde groeicijfers (reeds gepubliceerd plus verwachte cijfers voor de bedrijven die nog niet publiceerden) wijzen op een bedrijfswinstgroei van 29,2% voor de S&P 500 ten opzichte van het vierde kwartaal van 2020, waarbij de omzet met 15,0% klimt. Voor de STOXX Europe 600 zou de bedrijfswinstgroei 56,2% hoger uitvallen en de inkomsten 19,4% stijgen dan in het vierde kwartaal van 2020.
Wanneer we de resultaten van het vierde kwartaal meer in detail bekijken, dan zien we op gebied van positieve (of negatieve) verrassingen inzake bedrijfswinstgroei dat het percentage bedrijven dat de consensus overtreft nog steeds op of boven het gemiddelde niveau op lange termijn ligt (S&P 500: 76% / STOXX Europe 600: 59%), maar ruim onder de cijfers van de voorgaande kwartalen (zie figuur 3). In de VS werden de goede resultaten gedragen over een breed front met de megacap groei- en techaandelen en cyclische aandelen die niet leden onder de pandemie als uitschieters.
Ook de omzet overtrof ruimschoots de marktverwachtingen, maar de positieve margeverrassingen keerden terug naar hun historisch gemiddelde. Rekening houdend met aanhoudende verstoringen in de toeleveringsketen, een inflatie die ruim boven de doelstelling ligt en een historisch krappe arbeidsmarkt in de VS zal de evolutie van de winstmarge nauwlettend in de gaten worden gehouden door beleggers.
Op jaarbasis worden voor de S&P 500 en STOXX Europe 600 voor 2022 groeipercentages voorspeld van respectievelijk +8,8% en +7,5%. Bemoedigend is ook dat de verhouding tussen positieve en negatieve winstherzieningen in januari weer is toegenomen, waarmee de trend van afgelopen zomer is omgebogen.
De aandacht van de markt lijkt te zijn verschoven naar veranderingen in economische omstandigheden nu een aantal landen COVID 19 als endemisch begint te beschouwen. En door de inflatiepiek laten de grote centrale banken verstaan vroeger de omslag te maken naar een strakker monetair beleid en verwachten de markten snellere renteverhogingen dan voorheen. De volatiliteit zal voorlopig dan ook aanhouden.
Om die volatiliteit het hoofd te kunnen bieden en toch de opportuniteiten die zich zullen voordoen proberen te grijpen, zetten wij nog steeds in op portefeuilles die gebouwd zijn vanuit een kern-satelliet benadering. De kern zorgt voor robuustheid en bestaat uit een strategische allocatie over verschillende activaklassen.
In het satellietgedeelte, waar we op zoek gaan naar die extra kansen, houden wij vast aan onze hybride aandelenstrategie met kwaliteitsvolle groeinamen aan de ene kant en cyclische winnaars aangevuld met waarde-aandelen aan de andere kant. Hoewel het huidige resultatenseizoen opnieuw bewijst dat structurele trends en een uitstekend prijszettingsvermogen het kamp van de kwaliteitsgroei kunnen blijven ondersteunen, zullen we misschien een nieuwe rotatie naar waarde-aandelen zien, zolang de (reële) rente blijft stijgen.
Ontdek onze oplossing in de vorm van een beleggingsfonds1 >
1 De term 'fonds' is de gebruikelijke benaming voor een Instelling voor Collectieve Beleggingen (ICB), die kan bestaan onder het statuut van een ICBE (UCITS) of een AICB (niet-UCITS), en die diverse rechtsvormen kan aannemen (bevek, GBF enz.). Een ICB kan compartimenten bevatten. De fondsen zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel stijgen als dalen en mogelijk krijgen beleggers het bedrag van hun belegging niet terug.
