Juli was een puike maand voor de aandelenmarkten. Mede aangedreven door de goldrush op alles wat naar AI smaakt en de hoop op een zachte landing, eindigde de S&P 500 voor de vijfde opeenvolgende maand in het groen (+3,1%). De Nasdaq sloot voor de vierde maand op rij in de plus (+4%) af. In Europa klom de Eurostoxx 50 eveneens, al ging het iets minder hard (+1,6%). Sinds begin 2023 dikte de S&P 500 met ongeveer 19% aan en de Eurostoxx 50 met zo’n 16%. De Nasdaq zwol met liefst 35% op.
Bij obligaties was het plaatje verdeeld. Het algemene renteniveau klom waardoor de waardering van obligaties wat zakte. Zowel de ECB (Europese Centrale Bank) als Fed (Federal Reserve) verhoogden de rente en beleggers werden er nogmaals vriendelijk aan herinnerd dat een versoepeling niet voor morgen is. Amerikaanse staatsobligaties leverden -0,4% aan waarde in, terwijl staatsobligaties uit de eurozone -0,2% wegknipten. Voor bedrijfsobligaties was juli daarentegen wél een positieve maand: +1% voor Investment Grade-obligaties in euro, en +1,4% voor High Yield-obligaties2 in USD. De hoofdreden? De risicopremie daalde wat, wat betekent dat beleggers minder ‘compensatie’ vragen voor het risico dat deze obligaties met zich meebrengen.
Dé sterren van de beursvloer waren metalen - met een hoofdrol voor zilver en koper -, en vooral olie (Brent +14,2%). Olie presteerde enerzijds goed dankzij een sterkere vraag vanuit de VS, en anderzijds als gevolg van de beslissing van OPEC+ om minder op te pompen. Het International Energy Agency verwacht voor 2023 overigens een recordvraag naar olie.
Omdat de inflatiegeest nog lang niet in de fles zit, verhoogden zowel de ECB als Fed de rente in juli met 25 basispunten. In ons basisscenario gaan we ervan uit dat de Fed dit jaar géén renteverhogingen meer zal doorduwen. Dat neemt niet weg dat beleggers nog steeds beducht moeten zijn: renteverhogingen kunnen niet volledig uitgesloten worden, daar het inflatiepeil nog steeds boven het doel van 2% zweeft. Aan de andere kant kunnen beleggers wel al volledig uitsluiten dat er op korte termijn een renteverlaging komt. Op basis van de vorige 12 cycli heeft de Fed de rente alleen verlaagd als de kerninflatie boven 3% lag (momenteel 4,8%) én de werkloosheidsgraad boven de 5% (momenteel 3,6%) lag.
In tegenstelling tot de VS verwachten we voor de 20 landen van de eurozone wél nog een renteverhoging tegen het einde van het jaar. De jongste lezing van de cijfers leerde dat de kerninflatie iets steeg, terwijl het algemene prijsniveau licht daalde. De markten prijzen ondertussen een eerste renteverlaging in van 25 basispunten in juni 2024. Maar als de ECB de strijd tegen de hardnekkig hoge inflatie nog lang moet doorzetten, dan lijken deze verwachtingen erg voorbarig.
In Japan heeft de centrale bank ondertussen haar monetaire politiek bijgespijkerd. Het plafond van 0,5% voor de Japanse tienjaarsrente is vanaf nu een 'referentiepunt' in plaats van een strikte limiet. Dat betekent dat de Bank of Japan niet meer zal tussenkomen op de obligatiemarkten om de tienjaarsrente onder 0,5% te houden. Het lijkt een eerste stap richting normalisatie van het monetaire beleid.
Zowel in de VS als in Europa bleken de economische groeicijfers beter dan verwacht. De arbeidsmarkt verzwakte lichtjes, al is ze tot op heden nog altijd in bloedvorm. Hierdoor wint het scenario van een zachte landing steeds meer terrein. Dat zou betekenen dat een recessie in de VS vermeden kan worden. We blijven bij Deutsche Bank echter bij ons basisscenario van een korte en milde recessie in het derde en vierde kwartaal in de VS, en geen recessie in Europa.
Halfweg het resultatenseizoen zien we heel degelijke resultaten. Zo’n 81% van de bedrijven in de VS (tegenover het tienjarige gemiddelde van 73%) en 53% (tegenover het tienjarige gemiddelde van 53%) in Europa deden beter dan de verwachtingen. Daar zijn twee verklaringen voor: aan de ene kant waren de verwachtingen een pak getemperd (waardoor het ‘makkelijker’ werd om over de lat te springen) en aan de andere kant draaide de economie beter dan verwacht in het tweede kwartaal.
Augustus kan een wispelturige maand op de beurzen worden. Traditioneel zijn veel ‘grote’ beleggers met vakantie deze maand. Het aantal transacties neemt af en er is veel minder liquiditeit in de markten. Daardoor kunnen er meer bokkensprongen op de beurzen mogelijk zijn. De afgelopen 15 jaar eindigden de Amerikaanse beurzen gemiddeld in de min in augustus.
Los van de zomerpauze gaan we ervan uit dat de beurzen de komende maanden op adem zouden kunnen komen na de stevige klim sinds het jaarbegin. Zowel de ECB als de Fed blijven vasthouden aan hun restrictieve monetaire politiek. Mede als gevolg daarvan zien we een verdere vertraging in de economische groei en zullen ook de bedrijfsmarges afkalven door de inflatie (door hogere bedrijfskosten en een tragere omzetgroei). In theorie zou dit de beurzen wat moeten temperen.
Dit gezegd zijnde: ondanks de verwachtingen dat de beurzen het wat rustiger zouden aandoen in 2023, zijn ze blijven doorstomen. Vandaar dat we ons adagium blijven herhalen: belegd blijven doorheen verschillende omstandigheden geniet de voorkeur. Het is niet mogelijk om de markten te timen, en dat is dit jaar nog maar eens duidelijk geworden. Wie bijvoorbeeld begin dit jaar was uitgestapt zag een forse koerswinst door de neus geboord.
Mocht er de komende maanden een dip komen, dan zien we dat vooral als een kans om bij te kopen. Na dit jaar zouden de bedrijfswinsten opnieuw moeten stijgen. De inflatie zou ook een stuk afgekoeld moeten zijn en de centrale banken zouden de economie weer wat meer ademruimte kunnen geven met renteverlagingen.
Op regionale basis handhaven we onze voorkeur voor Europese aandelen boven Amerikaanse. Europese aandelen noteren met een historisch hoge korting tegenover Amerikaanse, op basis van de geschatte koers-winstverhouding over 12 maanden. Terwijl de prestaties op de Amerikaanse aandelenmarkten bijna uitsluitend te danken zijn aan de technologiesector, werden de prestaties in Europa aangedreven door een diverser palet aan sectoren.
Ondanks hun wisselvallig parcours blijven we optimistisch over aandelen uit opkomende markten, waarbij Azië onze favoriete regio blijft. Het nakende einde van de renteverhogingscyclus van de Fed, een zwakkere dollar en initiatieven om de groei in China te stimuleren (consumptie en ondersteuning van vastgoedmarkt), zouden de trend op middellange termijn moeten ondersteunen.
Het blijkt momenteel een gunstig tijdstip voor beleggers om hun aandacht te richten op Investment Grade-bedrijfsobligaties, gezien de hoge absolute opbrengsten die ze bieden. Dankzij hun sterke kredietkwaliteit en verleidelijke rendementen in een verzwakkend economisch landschap, blijven deze obligaties naar verwachting erg gewild bij beleggers. De solide kredietstatus van de meeste uitgevers blijft overeind, en de opbrengsten in dit segment van de obligatiemarkt hebben in de afgelopen 15 jaar zelden een hoger niveau bereikt dan nu. Op basis van deze factoren zijn wij van mening dat Investment Grade-bedrijfsobligaties nog steeds de meest aantrekkelijke risico-rendementscombinatie bieden binnen het vastrentende segment.
Prognoses zijn gebaseerd op veronderstellingen, ramingen, meningen en hypothetische modellen die onjuist kunnen blijken te zijn. Dit artikel is louter bestemd als informatie en bevat geen beleggingsadvies.
Beleggingsproducten zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel omhoog als omlaag evoluereen en de kans bestaat dat de belegger het bedrag van zijn belegging niet recupereert.
Deel dit artikel
1 Bedrijfsobligaties zijn bedrijfsleningen met een vaste looptijd, die meestal op vooraf bepaalde tijden een rentevergoeding uitkeren (behalve in geval van faling). Er bestaan echter ook obligaties die geen rente uitbetalen tijdens de looptijd van de lening. Aan het eind van de rit betaalt het bedrijf de hoofdsom terug (behalve in geval van faling). Bedrijfsobligaties die Investment Grade zijn, beschikken over een solide balans en hebben een gunstige rating (AAA t.e.m. BBB-): men gaat er vanuit dat dit obligaties zijn van kredietwaardige bedrijven.
2 High Yield-obligaties zijn obligaties met een rating lager dan BBB- bij Standard & Poor’s, of vergelijkbaar bij Moody’s of Fitch. De kans op terugbetaling op de vervaldag wordt des te onzekerder naarmate de rating van de uitgever lager is. De kans dat de lening niet wordt terugbetaald, is aanzienlijk wanneer de rating lager is dan B-.
