Yoann Ignatiew werd geboren in Marokko als zoon van een vader met Russische roots. Hij woonde enkele jaren in Canada om vervolgens in Frankrijk te studeren en er zijn carrière uit te bouwen. Deze kleurrijke achtergrond heeft volgens hem een grote invloed gehad op zijn kijk op de (beleggings)wereld. “Als je in een paar jaar tijd op drie continenten hebt geleefd, leer je iets fundamenteels”, zegt hij. “Je ontwikkelt niet alleen aanpassingsvermogen, maar ook een onstilbare honger om verschillende denkwijzen te begrijpen. Als kind was ik niet doelbewust van plan om zo naar de wereld te leren kijken. Het overkwam me gewoon.”

Zijn omzwervingen legden ook mee de kiem voor zijn beleggingsfilosofie – een aanpak die zich niet laat beknotten door geografisch hokjesdenken of conventionele ‘beleggingswijsheden’. Hij startte zijn loopbaan in de obligatiehandel, onder meer bij Morgan Stanley, waar hij zeven jaar werkte. Na obligaties kwamen aandelen aan de beurt en vervolgens dook hij in de wondere wereld van vermogensbeheer. Daar begon hij zijn visie op allocatie te verfijnen: een benadering die de structuur van institutioneel beheer combineert met het pragmatisme van een retailinvesteerder. Zijn ervaring bracht hem uiteindelijk naar Banque Privée Saint Dominique, waar hij verantwoordelijk werd voor beleggingen en asset allocatie. In 2008 maakte hij tot slot de overstap naar Rothschild & Co, waar hij tot vandaag actief is.

“Beleggen draait voor mij niet alleen om activaklassen of sectoren,” zegt hij. “Het gaat om het samenbrengen van alles wat je onderweg leert, en tegelijk je geest openhouden voor nieuwe vormen van waardecreatie. Nieuwsgierig zijn vind ik een absolute vereiste in deze wereld. Ik probeer mijn denken voortdurend te verruimen. Ik wil niet vastzitten in één rol waarin ik telkens opnieuw dezelfde dingen doe.”

Een van de eigenschappen die Yoann Ignatiews beleggingsstijl typeert, is zijn tegendraads instinct. “Ik hou ervan als beleggers iets haten”, zegt hij. Niet om te provoceren, maar om een cruciaal punt te maken: minder bevolkte markten herbergen vaak verborgen waarde. Zo heeft  Ignatiew al jaren aanzienlijke posities in markten die door veel beleggers systematisch links gelaten worden. “Neem Canada. Mensen vergeten hoe sterk dat land staat in grondstoffen, goudmijnbouw en zelfs industriële bedrijven. We hebben daar ondertussen een fortuin verdiend. Het gaat erom de micro te begrijpen binnen het grotere macroplaatje.”

Zijn aanpak in China illustreert die filosofie treffend. Veel beleggers trokken zich de afgelopen jaren terug uit de Chinese markt. Uit vrees voor strenge regelgeving en economische onzekerheden bestempelden sommige fondsbeheerders China zelfs als ‘niet-investeerbaar’. Ignatiew daarentegen zag net kansen ontstaan. “Waarom zou je ’s werelds tweede grootste economie waar 1,4 miljard mensen wonen uit je beleggingsuniversum schrappen?”, vraagt hij retorisch. “Bovendien zijn er zoveel invalshoeken mogelijk. Je kan beleggen via het vasteland, via Hongkong of met ADR’s¹ die in de VS worden verhandeld. En dan heb je nog sectoren, thema’s, bedrijven… ?”

Zijn granulaire benadering van beleggen – brede geografische regio’s opsplitsen in specifieke sectoren, valuta's en bedrijven – toont de verfijning achter ogenschijnlijk eenvoudige tegendraadse bewegingen.

Terwijl de meeste beleggers bang zijn voor volatiliteit², heeft Ignatiew geleerd chaos te omarmen als een strategisch instrument. Een van de meest opvallende eigenschappen van Ignatiew is dat hij zich heel comfortabel voelt bij volatiliteit – niet als een risico, maar als een bron van kansen. “Volatiliteit is niet de vijand. Het is net een bondgenoot – als je erop voorbereid bent”, zegt hij.

Een voorbeeld illustreert dat. Toen in april 2025 de beurzen donkerrood kleurden en de VIX³ boven de 50 sprong, kwamen Ignatiew en zijn team in actie. "Wanneer paniek leidt tot willekeurige verkopen, ontstaan er kansen voor wie geduld heeft”, aldus Ignatiew. ”De sleutel is de moed hebben om te handelen wanneer anderen verlamd zijn door angst, in combinatie met de discipline om posities op de juiste manier in te schatten."

“We hebben een ‘gevechtsplan’: we kennen onze niveaus, onze triggers, en we handelen gewoon.” Deze wendbaarheid komt volgens hem rechtstreeks voort uit de omvang en mentaliteit van het team. “Het gaat niet alleen om snel reageren, maar om het combineren van discipline met autonomie. We hoeven niet eerst een vergadering met 25 mensen te houden om een beslissing te nemen over het herverdelen van 2% van de allocatie.”

Een ander stokpaardje zijn duopolies: een situatie waarbij twee bedrijven samen vrijwel de volledige markt beheersen en daardoor sterke invloed uitoefenen op prijzen en concurrentie. Denk bijvoorbeeld aan Airbus en Boeing⁴, die de markt voor grote passagiersvliegtuigen domineren. Hun technologische voorsprong, hoge toetredingsdrempels en wereldwijde klantenbasis maken het voor nieuwe spelers bijna onmogelijk om door te breken. “Als er sprake is van een duopolie, heb je meestal prijszettingsvermogen”, legt hij uit, hoewel hij daar snel belangrijke kanttekeningen bij plaatst.

“Het voorbeeld van Pernod Ricard en Diageo⁴ illustreert zowel de kracht als de beperkingen van een duopolie. Hoewel deze bedrijven samen de wereldwijde markt voor sterke drank domineren, is hun prijszettingsvermogen erg afhankelijk van de onderliggende vraagtrends. Als je kijkt naar deze twee bedrijven, die min of meer duopolies zijn, dan zie je dat wanneer er geen consumptiegroei is, je prijszettingsvermogen niet hetzelfde is, zelfs als je een duopolie hebt.”

Ignatiew zoekt daarom naar bedrijven waar hun gedeelde heerschappij samenvalt met gunstige vraagtrends. “Op die manier ontstaan samengestelde voordelen die gedurende langere periode superieure rendementen kunnen opleveren.”

In een wereld die wordt geplaagd door conflicten, invoertarieven en politieke onrust, is Ignatiews blik op geopolitiek verrassend droog. "Weet je nog wat er in juni 2006 gebeurde, precies negentien jaar geleden? Zo niet, dan ben je niet de enige. De markten kelderden met 8% toen het nieuws bekend raakte dat Israëlische tanks Libanon waren binnengereden”, vertelt hij. “Vandaag zou hetzelfde voorval de indices wellicht nauwelijks doen bewegen. De markten hebben geleerd om sentiment beter te scheiden van fundamentele factoren.”

“Deze observatie geldt ook voor de huidige conflicten. Kijk naar Oekraïne, Rusland en Iran. Natuurlijk is er enig effect, maar eerlijk gezegd begint het een uitdaging te worden voor een fondsbeheerder om daar voordeel uit te halen. De gematigde reactie van de markt op de recente spanningen tussen Iran en Israël illustreert deze trend: een lichte daling op vrijdag, gevolgd door een herstel op maandag. Ja, er is een risico dat de eerste impact van een grote gebeurtenis wordt onderschat. Maar de neiging van de markt om meteen de gordijnen in te duiken neemt steeds meer af.”

Zijn positionering weerspiegelt deze genuanceerde visie. Goud(mijnen), hoewel traditioneel gezien als veilige haven in tijden van onrust, houdt hij niet aan als bluswater tegen geopolitieke kruidvaten, maar als bron van diversificatie. “Het is een van de weinige activa die nauwelijks correleert  met andere beleggingen”, zegt hij. “En precies daarom is het waardevol binnen een portefeuille, los van eender welk conflict. Goud draait voor mij niet zozeer om rendement, maar om optionaliteit.”

Misschien wel het krachtigste inzicht van Ignatiew heeft minder te maken met portefeuilletheorie en meer met klantrelaties. Zijn klantenbestand bulkt niet van grote institutionele spelers, maar van duizenden particuliere klanten in heel Europa, waarvan een groot deel in België. "In 2016 verloren we in één maand 20% van onze Belgische activa toen de markten een tuimelperte maakten. Vandaag de dag, onder vergelijkbare marktdruk, zou dat cijfer wellicht dichter bij 1% liggen. Waarom? Omdat we vertrouwen hebben opgebouwd. We zijn nooit de meest opvallende naam van het jaar.” Hij schrijft dit toe aan consistentie, zichtbaarheid en transparantie. ”We brengen veel tijd op de weg door. We praten met onze distributeurs. Zij weten goed dat we niet zomaar verkopen op het dieptepunt. Dat verandert alles."

Wat houdt hem na 31 jaar in het vak nog steeds gemotiveerd? “Excitement”, glimlacht hij. “Als de markt stevig beweegt, voel ik me nog steeds als een jonge, opgewonden kerel. Daaraan weet ik dat ik dit werk nog steeds leuk vind. In deze job moet je alert blijven. Je kan nooit volledig loskoppelen en als je niet meer enthousiast bent als er chaos op de markt heerst, en als je geen vragen meer stelt, dan is het tijd om te vertrekken.” Gelukkig is Ignatiew nog lang niet zo ver…

Beleggingsproducten zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel omhoog als omlaag evolueren en de kans bestaat dat de belegger het bedrag van zijn belegging niet recupereert. Elke beleggingsbeslissing moet in overeenstemming zijn met uw Financial ID (beleggersprofiel). Meer info op deutschebank.be/financialid.

Prognoses zijn gebaseerd op veronderstellingen, schattingen, meningen en hypothetische modellen of analyses die onjuist kunnen blijken. Alleen ter illustratie. Dit artikel en de informatie die het bevat vormen geen beleggingsadvies.

Rendementen uit het verleden zijn geen betrouwbare indicator voor toekomstige rendementen.

¹ADR’s of American Depositary Receipts zijn verhandelbare certificaten die buitenlandse aandelen vertegenwoordigen op de Amerikaanse beurs. Ze maken het voor beleggers eenvoudiger om te investeren in bedrijven buiten de VS, zonder dat ze rechtstreeks buitenlandse aandelen hoeven te kopen.

² Volatiliteit verwijst naar hoeveel en hoe snel de prijs van bv. een aandeel, een obligatie, een fonds of een index verandert in de loop van de tijd.

³ De VIX, ook wel de angstindex genoemd, is een graadmeter van de verwachte volatiliteit op de Amerikaanse aandelenmarkt, meer bepaald op de S&P 500-index. De VIX geeft weer hoe sterk beleggers verwachten dat de beurs in de komende 30 dagen zal schommelen. Hoe hoger de VIX, hoe meer onzekerheid of nervositeit er heerst op de markten.

⁴ Dit artikel en de informatie die het bevat vormen geen beleggingsadvies.

⁵ De correlatie van goud verwijst naar de manier waarop de goudprijs zich beweegt in verhouding tot andere activa, zoals aandelen, obligaties of de dollar. Goud staat bekend om zijn lage of negatieve correlatie met veel traditionele beleggingen, en dat maakt het interessant als diversificatie-instrument in een portefeuille.