Voorzichtig optimistisch op Franse aandelenmarkt

De politieke impasse over het begrotingsvoorstel van de Franse premier Michel Barnier is uiteindelijk geëscaleerd toen de linkse en rechtse oppositie zich verenigden om een motie van wantrouwen tegen hem te steunen. Het is de eerste Franse premier sinds 1962 die een motie van wantrouwen niet overleeft. Hij zal ook de kortst zittende premier in de geschiedenis van de Vijfde Republiek worden. Barnier zal nog aan het hoofd staan van een ontslagnemende regering totdat een nieuwe premier wordt benoemd door president Macron. We verwachten dat hij snel een vervanger zal aankondigen, gezien de urgentie van de situatie. Zoals het er nu uitziet, lijkt het onwaarschijnlijk dat er voor de constitutionele deadline van 21 december een nieuwe premier wordt aangesteld en de regering een overeenstemming bereikt over een nieuwe begroting.

De focus verschuift daarom naar het aanvaarden van een speciale wet om de voortzetting van de belastinginning en overheidsuitgaven - zoals vastgelegd in de bestaande begroting van 2024 - mogelijk te maken. Volgens de Franse begrotingswet moet deze wet uiterlijk op 19 december worden gestemd om een regeringsstilstand te voorkomen. De twee belangrijkste oppositiepartijen, Nouveau Front Populaire en Rassemblement National, hebben hun steun voor deze speciale wet gegeven. Als de speciale wet echter niet door de wetgevende macht wordt aanvaard, geeft artikel 16 van de grondwet de president uitzonderlijke bevoegdheden in tijden van crisis.

Ook na deze deadlines is het onwaarschijnlijk dat de politieke onzekerheid zal afnemen. Er moeten minimaal 12 maanden zitten tussen Franse parlementsverkiezingen. Dit betekent dat er op zijn vroegst in juli 2025 nieuwe verkiezingen kunnen worden uitgeschreven. In de tussentijd zal de nieuwe premier hoe dan ook soortgelijke uitdagingen ondervinden als zijn voorganger.

Europese aandelen, waaronder ook de Franse aandelenmarkt, noteren op het moment van schrijven hoger, wat suggereert dat de gebeurtenissen grotendeels waren ingeprijsd. Op sectorniveau leidden reizen en vrije tijd samen met banken de winsten, gevolgd door de autosector.

Intraday piekte de spread van de 10-jarige OAT ten opzichte van Bunds op 85 basispunten, voordat deze voor het eerst sinds 25 november onder de 80 basispunten zonk en later stabiliseerde rond de 81 basispunten. De spread van de Franse 10-jarige USD credit default swap bleef grotendeels stabiel rond de 65 basispunten.

De CAC 40 staat licht in het rood sinds begin dit jaar, maar aangezien Franse aandelen van nature wereldwijd georiënteerd zijn, is de tegenwind voor sommige sectoren niet direct gerelateerd aan de binnenlandse politieke situatie (bv. de zwakkere consument). Franse banken hebben echter slechter gepresteerd dan hun Europese collega's vanwege het verhoogde overheidsrisico. De risicopremie op Franse staatsobligaties ten opzichte van Bunds bereikte dan ook het hoogste punt sinds de eurozonecrisis.

Hoewel de politieke impasse vermoedelijk zal aanhouden tot minstens medio 2025, weerspiegelen de markten deze verwachte tegenwind grotendeels al. Franse aandelen zullen daarom ons inziens in lijn presteren met Europese activa en grotendeels meebewegen met wereldwijde ontwikkelingen in 2025. Obligatiebeleggers zullen worden gecompenseerd voor het hogere soevereine risico via de risicopremie die wordt geboden ten opzichte van Bunds.

De timing van de politieke onrust is ongelukkig gezien de naderende Franse begrotingsdeadline en Europa's dringende behoefte aan eenheid en coherente fiscale reacties. Frankrijk, dat onder de buitensporige tekortprocedure van de EU valt, had gepland om zijn begrotingstekort tegen 2029 terug te brengen tot 2,8% van het bbp. Het begrotingsplan van premier Barnier omvatte daarom € 60 miljard aan bezuinigingen en belastingverhogingen. Deze plannen zouden essentieel zijn geweest om het overheidstekort terug te brengen van 6,4% van het bbp in 2024 naar 5,3% in 2025 en 5,4% in 2026, zoals geprojecteerd door de Europese Commissie. De huidige onrust versterkt de beoordeling van het IMF dat Frankrijk niet in staat zal zijn om zijn begrotingstekort tegen 2029 in overeenstemming te brengen met de bovengrens van 3% van de EU. Het IMF verwacht momenteel dat het Franse tekort de komende jaren tot 2029 rond de 5,9% zal blijven. Het niet naleven van het afgesproken pad voor begrotingsdiscipline met de EU kan theoretisch resulteren in boetes tot 0,05% van het bbp van het voorgaande jaar. In de praktijk zijn er tot nu toe geen betekenisvolle sancties opgelegd.

Wat betreft de prestaties van activaklassen, verwachten we dat Franse aandelen op korte termijn een bescheiden prestatie zullen laten zien gezien de onzekerheid. Een uitgesproken daling is echter onwaarschijnlijk, aangezien de huidige situatie grotendeels was ingeprijsd. Een aanzienlijk deel van de Franse bedrijven zijn bovendien multinationals (CAC40-genoteerde bedrijven genereren gemiddeld meer dan 3/4 van hun inkomsten in het buitenland). Zij zullen waarschijnlijk veerkracht tonen tijdens deze binnenlandse politieke turbulentie. Eventuele dalingen van dergelijke aandelenkoersen kunnen worden gezien als potentiële langetermijnkoopkansen.

De spreads van Franse OAT's ten opzichte van Bunds zullen waarschijnlijk hoog blijven, waarbij een terugkeer onder de niveaus van minder dan 50 basispunten die we in juni zagen (voor de aankondiging van de vervroegde verkiezingen) op middellange termijn onwaarschijnlijk is. Desalniettemin zal de besmetting naar Investment Grade bedrijfsobligaties eerder mild zijn, gezien de hoge kredietwaardigheid van Franse bedrijven. Ten slotte is er geen duidelijke besmetting naar andere landen binnen de eurozone, wat kan worden gezien als een gezond teken voor de obligatiemarkten van de eurozone.

Is uw portefeuille nog aangepast aan de economische realiteit?