Steeds meer bewijsmateriaal suggereert dat de regering Trump een grote herziening van de wereldwijde handelsarchitectuur overweegt, in plaats van eenvoudige aanpassingen. Dat roept belangrijke vragen op over de potentiële impact ervan op de rijkdoms- en inkomstenverdeling. Historisch gezien is de wereldwijde handel vooral gunstig gebleken voor beleggende Amerikanen en niet voor de werkende middenklasse, wat mogelijk de voordelen weerspiegelt die aandeelhouders genieten van efficiëntere wereldwijde toeleveringsketens, een bredere markt en toegang tot goedkopere arbeidskrachten in opkomende markten. Dit oefende waarschijnlijk druk uit op de werkende bevolking in ontwikkelde markten, vooral op laaggeschoolde werknemers.

Een daling van de wereldhandel als percentage van het wereldwijde bbp kan deze trend omkeren, waardoor de arbeidskrachten in de ontwikkelde markten mogelijk de voorkeur krijgen boven het kapitaal. Deze relatieve winst voor de werknemers zou echter ten koste kunnen gaan van een tragere globale economische groei, als alle andere elementen gelijk blijven. De traditionele rijkdomscreatie via aandelen en vastgoed zou moeilijker kunnen worden door hogere bedrijfskosten, hogere rentes en afnemende winstopportuniteiten. De kosten voor de repatriëring van de productie, een belangrijke doelstelling van de overheid, kunnen uiteindelijk worden gedragen door de bezitters van activa en eigenaren van Amerikaans kapitaal, in plaats van alleen door andere landen, zoals oorspronkelijk werd beoogd.

Hoewel een handelsoorlog kan bijdragen om de verhouding tussen arbeid en kapitaal in evenwicht te brengen, blijft de uiteindelijke impact ervan op de Amerikaanse economie - die grotendeels gebaseerd is op het creëren van rijkdom - onzeker. Een alternatief zou zijn om de winsten uit vrijhandel en globalisering te herverdelen ten gunste van de werkende bevolking. Het herhaalde falen van overheden wereldwijd om deze herverdeling de afgelopen decennia te realiseren, zou de huidige ommekeer naar een potentieel radicaler beleid kunnen verklaren.

De Amerikaanse overheid kan nog van koers veranderen, dus niets is 100% vastgelegd. Maar als ze dat niet doet, kan het land, dat het gewoon is om rijkdom te creëren, in een situatie terechtkomen waarin men goed moet overwegen wat men  echt wil.

Grafiek:

Beleggingsproducten zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel omhoog als omlaag evolueren en de kans bestaat dat de belegger het bedrag van zijn belegging niet recupereert. Elke beleggingsbeslissing moet in overeenstemming zijn met uw Financial ID (beleggersprofiel). Meer info op deutschebank.be/financialid.

Prognoses zijn gebaseerd op veronderstellingen, schattingen, meningen en hypothetische modellen of analyses die onjuist kunnen blijken. Alleen ter illustratie. Dit artikel en de informatie die het bevat vormen geen beleggingsadvies.

Rendementen uit het verleden zijn geen betrouwbare indicator voor toekomstige rendementen. Resultaten verwijzen naar een nominale waarde op basis van koerswinsten en-verliezen. Daarbij wordt geen rekening gehouden met inflatie. Inflatie heeft een negatieve invloed op de koopkracht van deze nominale monetaire waarde. Afhankelijk van het inflatieniveau kan dat leiden tot een reëel waardeverlies, zelfs als de nominale prestaties van de belegging positief zijn.

¹  Bron: LSEG Datastream. Deustche Bank AG. Gegevens van 24 februari 2025.

²  Prognoses zijn geen betrouwbare indicator voor toekomstige resultaten.

³  De term "fonds" is de gebruikelijke benaming voor een Instelling voor Collectieve Beleggingen (ICB), die kan bestaan onder het statuut van een ICBE (UCITS) of een AICB (niet-UCITS), en die diverse rechtsvormen kan aannemen (bevek, GBF enz.). Een ICB kan compartimenten bevatten. De fondsen zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel stijgen als dalen en mogelijk krijgen beleggers het bedrag van hun belegging niet terug.