Geschreven door
Wim D'Haese
Head Investment Strategist
Mensen evolueerden honderdduizenden jaren om rond te lopen en hun handen en voeten te gebruiken om de wereld te verkennen. Urenlang op een bureaustoel zitten, naar een scherm kijken en op een toetsenbord tokkelen: over die radicale evolutie deden we amper een halve eeuw. Hoe ergonomisch uw stoel ook is: heel natuurlijk is het allemaal niet. Dus waarom zouden mensen zich moeten aanpassen aan computers, in plaats van andersom?
Denk aan videocalls. Telkens opnieuw blijft opvallen hoe onnatuurlijk die zijn. Iedereen zit in hokjes en kijkt willekeurige richtingen uit. Microsoft probeerde dit te verhelpen door de Together-modus te introduceren voor Teams-meetings. In plaats van in hokjes komt elke deelnemer terecht in een gedeelde virtuele ruimte, zoals een vergaderzaal, auditorium of bedrijfskantine. Op die manier zien de deelnemers de hele groep tegelijk, alsof ze allemaal samenzitten. Echt realistisch voelt het nog niet aan, maar het kan wel een voorproefje zijn van wat de metaverse ooit te bieden heeft.
Virtual reality en augmented reality bieden steeds meer mogelijkheden om natuurlijke bewegingen te gebruiken bij interacties in digitale omgevingen. En dat is precies waar de metaverse om draait. De metaverse is een concept waarbij mensen een slimme headset opzetten (en eventueel controller gebruiken) waarmee ze kunnen leven, werken en spelen in een virtuele wereld. De metaverse is volgens sommigen dan ook de volgende fase van het internet: een ruimte die de digitale en fysieke werkelijkheid vermengt.
De term ‘metaverse’ werd voor het eerst gebruikt in de roman Snow Crash van Neal Stephenson. In het boek is de metaverse “een gedeelde denkbeeldige plaats die toegankelijk is voor iedereen via het wereldwijde glasvezelnetwerk en wordt geprojecteerd op virtual reality-brillen”. Daarin kunnen ontwikkelaars “gebouwen, parken, borden en dingen bouwen die in de werkelijkheid niet bestaan, zoals enorme zwevende lichtshows, speciale buurten waar de regels van ruimte en tijd worden genegeerd, en zones waar mensen op elkaar kunnen jagen en elkaar doden.”
Afhankelijk van uw perspectief kan de metaverse een utopische droom zijn om in te leven, werken, shoppen, reizen, ontspannen … Een gedeelde 3D-wereld waarin u uw digitale zelf van het virtuele kantoor naar een virtuele winkel kan sturen om een virtueel T-shirt te kopen voor het virtuele concert dat u bijwoont, naast de digitale avatars van uw vrienden. Voor anderen zal het idee van de metaverse eerder aanvoelen als een nachtmerrie die stilaan werkelijkheid wordt. De laatste stap voordat we een kabeltje in ons achterhoofd pluggen, en elke voeling met de werkelijkheid verliezen.
De jongste maanden nam de aandacht voor het concept fors toe. Een en ander heeft te maken met de naamsverandering van Facebooks moedermaatschappij in Meta. Zoekopdrachten naar de term metaverse op Google gingen 50 keer hoger in oktober tegenover september. En ook tijdens investor calls was ‘metaverse’ het buzzword van het afgelopen kwartaal. Grote bedrijven als Disney, Microsoft en Nvidia communiceerden de jongste tijd dat ze ‘ook meedoen’. En Bloomberg Intelligence verwacht ondertussen dat de markt voor de metaverse tegen 2024 800 miljard dollar waard zal zijn. Op het eerste zicht lijken alle ingrediënten van een hype aanwezig te zijn.
Hoewel het concept nieuw lijkt, is het niet de eerste keer dat er druk over gesproken wordt. Herinnert u zich Second Life? Dat platform had in de late jaren 2000 miljoenen gebruikers die met elkaar communiceerden in games, in virtuele kantoren werkten, speculeerden op virtueel vastgoed, virtuele liefdesrelaties aangingen, enzovoort. Hoewel Second Life nog steeds bestaat – evenwel met ‘amper’ 200.000 dagelijkse gebruikers – bleek het meer een rage dan een duurzame trend. Het feit dat onze technologische hulpmiddelen nu aanzienlijk geavanceerder zijn, garandeert niet dat het deze keer anders zal zijn.
Succes boeken met technologie is – zoals superbelegger Bill Gross opmerkt – vooral een kwestie van timing. Wie weet kan de timing nu juist zitten en staan we aan de vooravond van een virtuele wereld waarin we leven, werken en geld uitgeven. Steden, landbouw en democratie moesten immers allemaal een paar keer worden uitgevonden voordat ze eindelijk wortel schoten. Dus wie weet …
Deutsche Bank adviseert te beleggen volgens de kern-satellietbenadering. De kern bestaat uit solide beleggingen die strategisch verdeeld zijn over verschillende activaklassen zoals aandelen en obligaties. In het satellietgedeelte kan u ten volle een aandelenstrategie uitspelen en persoonlijke accenten leggen. Bijvoorbeeld door thematische beleggingen toe te voegen die inspelen op langetermijntrends zoals technologie.
Net zoals 5G en cybersecurity kunnen aandelen gerelateerd aan de metaverse binnen een themabelegging in technologie en vooral in Artificiële Intelligentie (AI) passen. Voor de metaverse zijn immers enorm veel rekenkracht en AI-oplossingen nodig. Diversificatie – en dus beleggen over verschillende subthema’s – blijft evenwel belangrijk om de risico’s te spreiden.
1De term ‘fonds’ is de gebruikelijke benaming voor een Instelling voor Collectieve Beleggingen (ICB), die kan bestaan onder het statuut van een ICBE (UCITS) of een AICB (niet-UCITS), en die diverse rechtsvormen kan aannemen (bevek, GBF enz.). Een ICB kan compartimenten bevatten. De fondsen zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel stijgen als dalen en mogelijk krijgen beleggers het bedrag van hun belegging niet terug.
